Ze worden familieleden gewijd aan vrienden, maar we zijn niet altijd gemakkelijk voor ons. Honden gehoorzamen niet, bederven dingen, maar soms gedragen ze zich agressief. Het gedrag van een vriend met vier benen hangt echter van veel af, inclusief wat er met ons gebeurt, de eigenaren.

Nadat we besloten hebben om een ​​hond het huis in te nemen, willen we er eerst een vriend in zien https://kamagra-100mg.com/. We missen wanneer we op vakantie vertrekken, zorg ervoor, verwen traktaties en speelgoed, volg haar gezondheid en rijden naar de dokter. Maar ondanks de grote liefde voor het huisdier, presenteren we ook een aantal vereisten voor hem: we wachten op gehoorzaamheid tijdens een wandeling, een nette houding ten opzichte van je geliefde bank of schoenen die op een prominente plaats zijn achtergelaten.

Honden gedragen zich echter niet altijd zoals we willen. Veel eigenaren proberen het probleem op te lossen met de hulp van straffen, maar ze voelen verwarring: hoe kan ik geweld toepassen op degene die u beschouwt als een vriend? Een dergelijke interne tegenspraak is natuurlijk, de psychotherapeut en zoopsycholoog Lidia Ushakova gelooft dat, omdat de relaties van de hond en een persoon nu een overgangsperiode ervaren: de rol van de hond is veranderd, maar de methoden van onderwijs blijven vaak hetzelfde.

“Rond het midden van de jaren 90 van de xx eeuw was de rol van de hond anders-het was bewaakt of begraasd vee, of voerde een officiële functie uit. De hond was niet veel anders dan een koe of geit, dus ze hielden en verhogen het dienovereenkomstig, ”zegt Lidia Ushakova.

Lange pogingen om haar geen katten te laten achtervolgen, geen voedsel te kiezen, alleen op straat naar het toilet te gaan, haast je niet naar andere honden, leiden vaak niet tot het gewenste resultaat. Welke conclusie kan de eigenaar trekken? Bijvoorbeeld om te beslissen dat hij een stom, oncontroleerbaar dier kreeg met een slecht karakter.

Haast je niet met conclusies, in de eerste plaats is het belangrijk om erachter te komen hoe elke deelnemer aan het conflict voelt: zowel jij als je huisdier zijn.

Een hond onder mensen is een van die van zichzelf

De structuur van een hondenpakket is identiek aan de structuur van de menselijke familie, dus de hond voelt zich natuurlijk in het gezin en wordt het volle lid.

“Honden kunnen niet schelen wie hun kudde binnenkomt, ze behouden zeer nauwe gehechtheidsrelaties, houden niet van vreemden. Ze blijven samen, overleven samen, zorgen voor elkaar, ‘zegt de expert.

De familie helpt de hond te realiseren dat zijn behoefte aan genegenheid en vertrouwen. Lidia Ushakova benadrukt dat het vertrouwt op de eigenaar, die de hond als een meer ervaren lid van het peloton beschouwt, bepaalt haar gedrag en gehoorzaamheid.

Elk gezin is een familiesysteem met zijn normen en een unieke sfeer. De manier waarop we zich onder familieleden gedragen, hangt af van zowel persoonlijke kwaliteiten als van de onuitgesproken regels die in de familie zijn geaccepteerd. Onze emotionele toestand beïnvloedt hoe anderen zich voelen, en hun toestand bepaalt ook wat we ervaren.

De hond wordt een volledig lid van de familie en is betrokken bij familierelaties. Haar gedrag wordt niet alleen bepaald door temperament en persoonlijke kenmerken, het reageert op verschillende gebaren en gedrag van mensen die belangrijk zijn voor haar, zegt de expert.

Hoe ze elkaar kunnen begrijpen?

Lidia Ushakova merkt op dat dezelfde eigenaren vaak klagen over dezelfde problemen met verschillende honden. Sommigen klagen bijvoorbeeld dat ze overdreven puur honden tegenkomen, anderen merken op dat speciale problemen altijd ontstaan ​​bij het onderwijzen van honden aan het toilet.

Soortgelijke patronen zeggen vaak dat voor de eigenaar een situatie een enorme betekenis krijgt. Het is vooral belangrijk dat de hond op een wandeling gehoorzaamt, de laatste maakt zich zorgen over het idee dat het zeker in de problemen zal raken, anderen zijn geschokt door de gedachte dat het het meubilair kan verpesten.

“Als we in zo’n situatie vallen, ervaren we sterke emoties”, zegt Lidia Ushakova. – Honden hebben een sterk ontwikkeld vermogen om te empathie: ze begrijpen de oorzaken van de gastheer van de eigenaar niet, maar ze voelen zijn toestand goed. “.

Geïnfecteerd door de gastheer van de eigenaar, is de hond nerveus en, worstelen met stress, doet waar de eigenaar zo bang voor is – laat bijvoorbeeld een plas op het tapijt achter of begint de bank te bijten. Dit gebeurt niet expres – dit is hoe haar lichaam omgaat met de moeilijke ervaringen die haar overweldigen.

Ter illustratie van dit mechanisme deelt Lidia Ushakova een voorbeeld uit haar eigen leven: “Toen een hond eenmaal mijn honden aanviel, werd een traumatische gebeurtenis voor mij. Sindsdien, wandelen met hen, ben ik erg bang voor één situatie – ontmoeting met andere honden. En mijn honden lijken het te voelen en zich agressief te gedragen in relatie tot andere honden.

Eerst ben ik kalm tijdens een wandeling, maar zodra ik de hond van iemand anders in de verte zie, begin ik in paniek te raken. Ik spreek de commando’s uit met een alarmerende stem, en mijn huisdieren voelen het en beginnen me zorgen te maken over zichzelf. In plaats van mij te gehoorzamen, zijn ze op zoek naar een potentieel gevaar. Ik ben boos als reactie, omdat ik erg bang ben voor hen. Als gevolg hiervan zijn mijn honden gewond, overtuigd: een andere hond is van plan hen te schaden. Ze willen een bedreiging voorkomen en beginnen zichzelf te verdedigen. Ik ken veel oefeningen die in dergelijke situaties kunnen worden gedaan, maar ik begrijp dat ik tot nu toe niet met mijn eigen paniek kan omgaan, de honden zullen niet ophouden bang te zijn, omdat ze besmet raken met mijn angst ”.

De eigenaren klagen vaak bij de agressie van de hond, of, omgekeerd, over overmatige angst. Het lijkt erop dat dit verschillende problemen zijn, maar ze hebben in feite één aard. Afhankelijk van het zelfvertrouwen van de hond in een moeilijke situatie, beschermt het zichzelf, of, omgekeerd, verbergt het zich.

Het is gemakkelijker voor een kleine hond om te “eindigen”: zich zorgen maken over zo’n huisdier, neemt de eigenaar hem vaker in zijn armen. Dus de hond vormt een stereotype dat de wereld vol gevaren en de enige betrouwbare plaats is – in de handen van de eigenaar. Tegelijkertijd weerspiegelt de angsten van de hond vaak de angsten van de eigenaar zelf.

Waarom niet op zoek gaan naar schuldig

Lidia Ushakova merkt op dat de eigenaren, nadat ze hebben geleerd over de vergelijkbare kenmerken van de psychologie van honden, zich vaak de schuld krijgen van zichzelf. Er moet echter niet worden geacht dat de eigenaar de schuld is als hij niet met zijn eigen angst kan omgaan.

We hebben allemaal het recht om bang te zijn en te zoeken naar verschillende manieren om onze angsten te beheersen. Vaak is het een lang en moeilijk proces. “Ik ben aan mensen om hierover te praten, vraag steun. Angst is niet wat je kunt uitschakelen. En daarom is de hulp en steun van de eigenaren van bijzonder belang voor mij, ”benadrukt Lidia Ushakova.

Honden kunnen niet vertellen wat er met hen gebeurt, en daarom is het niet altijd gemakkelijk voor ons om elkaar te begrijpen. Maar pogingen om met onze eigen angsten en angst om te gaan, kunnen ons dichter bij het begrip brengen van wat een vriend met vier benen ervaart. Niemand van ons is perfect, we maken fouten.

De hond wil de eigenaar niet opzettelijk van streek maken, vaak is het gewoon moeilijk voor haar om met stress om te gaan. Net als wij, ook mensen.